సీతాకోకచిలుక
_________________కృష్ణ మణి
వెలుగు జిలుగుల జాతరలో
మరచిపోయాను నన్ను నేను
ఏమని చెప్పను
ఎలా చెప్పను
దూరంగా ఉండి
దీర్గంగా చూస్తున్న కళ్ళలో
ఒక సుడిగుండం నన్ను దగ్గరకు లాగింది
బయటకు చాల కష్టంగా ఉండి
లోపల ఇష్టంగా అలలు హోరును పెంచి
మెల్లి మెల్లిగా దగ్గరకు వెళ్లేలా చేసింది
ఎందుకో ఇలా ఆకర్షించబడ్దోనని ఆశ్చర్యపడి
ఆ సుడిగుండంలో నా తాలూకు గుర్తులేమైనా ఉన్నాయేమోనని
కళ్ళను చూసాను
అప్పుడే ఒక గగుర్పాటు చిత్రం ఉలిక్కిపడేలా చేసింది
అది నేనే
ఈ ఉరుకుల పరుగుల సమాజం
ఇంతకాలం నన్ను నేను మరిచేలా చేసింది
నాకు నేను దూరంగా ఉండేలా చేసింది
లోకానికి దూరంగా పరిగెత్తి నిలచి గమనించాను
అప్పుడనిపించింది
గుండె శబ్దం మెల్లిగా చెప్పింది
ఇక ఎంతకాలం కృత్రిమ లోకంలో
నిన్ను నీవు చంపుకొని బతకడం
సమాజపు వికృత విష పొరలను పక్కకు లాగి చూడని
నా కట్టుబాట్లు
నా వేషం
నా భాష
నా మతం
నా చుట్టూ ఒక వలయాన్ని కట్టి
నన్ను బందీని చేసి
స్వార్ధం నింపి
నాపై నేనే దండయాత్ర చేసి
నన్ను నేను చంపుకునేల చేస్తున్నాయి !
ఇప్పుడు నేను స్వతంత్రుడను
గూడులోంచి రెక్కలు విప్పిన సీతాకోకచిలుకను
కృష్ణ మణి
