యాదికొచ్చిన సద్ది
_________________కృష్ణ
మణి
మాలేస పొద్దయ్యిందని
ఉరుకులాట
ఇస్కూల్ పోనీకే
జరమొచ్చి అమ్మపొయ్యి
ఎలగక ముందే
ఘనఘనామని బడిగంటలు
మొగతయి
గొర్లకాడి మల్లన్న
కట్టెకు సద్దోలె
పుస్తకాల తగ్గి
సంచి నా సంకకు
ఇల్లుదాటి ఇంత
నడిశి
సత్తిగాని
ఇంటికాడ ఆగాలె
సోకుల నవాబుసాబు ఇంకా
తానం జేస్తుంటడు
ఆల నాయిన నన్ను
జూసి
ఏం ఓయ్
మీ అల్లునికింత
తెలివిజెప్పరాదోయ్
టయానికి లెవ్వడు
మన్నుదిన్న
పామోలె మసులుతడు
ఒరలంగ ఒరలంగ
ఇగో
ఈడిదాకొచ్చిండు మీ సరింగా
బువ్వగలిపి అక్క
సత్తిగాని
నోట్లగుక్కుతుంటే
సద్దన్నం మిగలక
కడుపులెలుకలురుకుతుంటుండే
ఇద్దరం గలిశి
లచ్చింగాని
దెగ్గరికి పోవాలె
ఆడు ఊరవతల సాకలి
దుక్నం నడుపుతడు
ఇగరాడు అగరాడు
టయం అయితుంది
సాలింక పోదామని
తొవ్వ మర్లితే
ఒస్తడు కష్టవోతు
డొక్కు సైకిల్
మీద ఎనుగంబారోలె మూటలేసుకొని
ఆనమ్మ
తిట్టుడుగానితిట్లు తిడుతుంటే
మమ్ములజూశి
నవ్వసాగుతడు వాడు
ఆ నవ్వుల ఆకలిమోకం
ఎలుగుతుంటది
సాలయ్యింది నడువుబే
ఇస్కూల్ రావాని తిడితే
గుండీలు లేని
అంగికి కాంటలు వెట్టుకొని మాసరింగ నడిశెవాడు
సదువులమ్మ ఇంటికి
తొవ్వపొంటి శెట్లమీది
పచ్చులు పలకరించే పానమైన మనషులను
ఒరాలమీద పరుగులు
ముసురంటిన వరిశేల్ల
అందాలు
కప్పలకై పాము
పరుగుల అచ్చులు
గమ్మత్తైన
పురుగులు
శేన్లళ్ళ
అమ్మలక్కల పాటలు
మరువజాలని
గుర్తులవి
ఆ ఆటపాటల నడకలు
ఇగజేరెను ఇస్కూలు
కొనకు
ఆ నడకాగలేదు
మా సదువాగలేదు
శెట్టాగలేవు
పిట్టాగలేదు
శేనాగలేదు
ఊరి చెరువాగలేదు
ఊర్ల
ఇండ్లాగాలేవు
పట్నం
ఊరిని మింగి
పానం లేని
సిమెంటు రోడ్లనిగన్నది
కృష్ణ మణి
